Η σύντομη απάντηση είναι "όχι δεν είναι και κάποιες φορές μάλιστα η αφαίρεση επιβάλλεται για ιατρικούς λόγους". Να εξηγήσουμε όμως περισσότερο.

Ελιά συνήθως ονομάζουμε μια βλάβη που αποτελείται από περισσότερα του φυσιολογικού μελανοκύτταρα (κύτταρα με μελανίνη που έχουν σκούρο χρώμα). Ακόμα και ελλιπής να είναι η χειρουργική αφαίρεση αυτής της καλοήθους βλάβης, αυτό που μένει πίσω δεν προκαλεί πρόβλημα γιατί ήταν καλόηθες. Όταν βέβαια αφαιρεθεί ολόκληρη, τότε δεν υπάρχει κάν υπόλλειμα ώστε να υποτεθεί οτι μπορεί να προκαλέσει κάτι.

Αντίθετα το μελάνωμα είναι ένας σοβαρός καρκίνος δέρματος που ξεκινάει από τα μελανοκύτταρα. Τα περισσότερα μελανώματα ξεκινούν απ'αυθείας ως μελανώματα ενώ λιγότερο από 30% μπορεί να θεωρηθεί οτι ξεκίνησαν από μια ελιά που άλλαξε κάποια στιγμή.

Καθοριστικό για το μελάνωμα είναι το πόσο νωρίς το προλαβαίνεις και σε τι βάθος έχει φτάσει. Ένα επιφανειακό μελάνωμα έχει εξαιρετική πρόγνωση και η έγκαιρη αφαίρεσή του σώζει κυριολεκτικά. Ένα βαθύ μελάνωμα μπορεί να έχει δώσει μεταστάσεις και συνεπώς η αφαίρεσή του μπορεί να μην αρκεί. Εκεί έγκειται και η παραξήγηση που έχει οδηγήσει σε αυτόν τον "μύθο". Άτομα που είχαν την διπλή ατυχία να έχουν μελάνωμα το οποίο είχε δώσει μεταστάσεις και να υποβληθούν σε αφαίρεση αυτής της "ελιάς", μπορεί τελικά να καταλήξουν λόγω μεταστάσεων που είχε ήδη δώσει. Δυστυχώς το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο ακόμα και αν δεν είχε αφαιρεθεί.

Μια καλοήθης ελιά η οποία ερεθίζεται συχνά (π.χ. στο ξύρισμα, τρίψιμο σε ρούχο κτλ), καλό είναι να αφαιρεθεί προληπτικά, αλλιώς χρειάζεται τακτική παρακολούθηση για να προληφθεί ή μικρή αλλά υπαρκτή πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής. Ο συνεχής ερεθισμός και η φλεγμονή που δημιουργεί, είναι παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε μετάλλαξη του μελανοκυττάρου και τη μετάπτωση σε καρκίνο.

To ίδιο σας το σώμα που παράγει αυτόλογο λίπος!

Σε ένα filler αναζητούμε πρώτα την ασφάλεια, δεύτερον το φυσικό αποτέλεσμα και τρίτον τη μακροβιότητα του αποτελέσματος. Αν και το κάθε filler έχει τα θετικά του χαρακτηριστικά, με αυτά τα κριτήρια η απλή απάντηση είναι οτι το αυτόλογο λίπος υπερτερεί, αλλά είναι πιο χρονοβόρο.Το λίπος του ίδιου του ατόμου αποκλείεται να του κάνει αντίδραση, ενώ το αποτέλεσμα είναι το πλέον φυσικό και κρατάει χρόνια.

Το υαλουρονικό οξύ έχει ένα εξαιρετικό προφίλ ασφαλείας, αλλά δεν παύει να αποτελεί ξένη πρωτείνη γι'αυτό η χρήση του πρέπει να γίνεται σωστά και με μέτρο. Αποτελεί πάντως πολύ πιο εύκολη και γρήγορη λύση για μια μικρή διόρθωση σε σχέση με το λίπος, η λήψη και η τοποθέτηση του οποίου είναι πιο χρονοβόρα διαδικασία. Επίσης είναι πιο οικονομικό για μικρές εφαρμογές που δεν απαιτούν την αγορά πολύ υλικού.

Αυτό που το χειρίζεται κάποιος/κάποια με γνώση και μεράκι!

Έρευνες έχουν δείξει οτι το διοδικό (diode) είναι μακροπρόθεσμα το πιο αποτελεσματικό, έχοντας παράλληλα εξαιρετικό προφίλ ασφαλείας. Ο Αλεξανδρίτης είναι πολύ κοντινό δεύτερο αν και εντυπωσιάζει πιο εύκολα, λόγω της ευχέρειας που έχει να εξαχνώνει την τρίχα. H απάντησή αυτή τεκμηριώνεται μετά από εργασίες στη διεθνή βιβλιογραφία αλλά και μέσα από ένα κλασσικό δερματολογικό βιβλίο:

Κεφάλαιο 137 σελ. 2105 - Laser therapy (by Alexiades-Armenaka MR, Dover JS and Arndt KA) in Dermatology 2nd ed. Bologna, Jorizzo, Rapini. Mosby 2008

Φυσικά να σημειωθεί οτι το κάθε μηχάνημα μόνο του δεν κάνει τίποτα. Καθοριστικό είναι οι ρυθμίσεις να είναι οι πλέον κατάλληλες για τον συγκεκριμένο τύπο δέρματος, πάχος και χρώμα τρίχας, περιοχής και για αυτό το λόγο ο χειριστής του μηχανήματος είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για καλά και γρήγορα αποτελέσματα. Στο ιατρείο μας εκτός από εξαιρετικά μηχανήματα, αναλαμβάνουμε προσωπικά το θέμα της αποτρίχωσης.