Ουλωτικές και μη ουλωτικές μορφές τριχόπτωσης (αλωπεκίας)
Σήμερα υπάρχει πληθώρα αποτελεσματικών αγωγών για την τριχόπτωση. Οι επιλογές είναι πολλές ανάμεσα σε τοπικές θεραπείες, φαρμακευτικές αγωγές από το στόμα, βιταμινοθεραπεία, διατροφή και μερικές φορές ακόμα και συνεδρίες με ενέσεις στην περιοχή (π.χ. κορτιζόνη, πλάσμα – PRP).
Διάγνωση της Αλωπεκίας
Το πιο σημαντικό όμως είναι να γίνει μια σωστή αξιολόγηση του προβλήματος με κλινική εξέταση και πιθανώς και αιματολογικές εξετάσεις, καθώς ο πρώτος διαχωρισμός που πρέπει να γίνει είναι αν πρόκειται για μια ουλωτική ή μη ουλωτική αλωπεκία (τριχόπτωση).
Αίτια αλωπεκίας
Κάθε μορφή αλωπεκίας είναι πολυπαραγοντική. Εκτός από το ότι υπάρχουν διαφορετικές και συγκεκριμένες οντότητες που προκαλούν αλωπεκία, στην κάθε ξεχωριστή οντότητα υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες που καθορίζουν την πρόγνωση και πορεία της. Για παράδειγμα και στη γυροειδή αλωπεκία και στον θυλακικό λειχήνα έχουμε φλεγμονή στη ρίζα της τρίχας. Στην πρώτη περίπτωση τα φλεγμονώδη κύτταρα του οργανισμού μας 'μπλοκάρουν' την ανάπτυξη της τρίχας ενώ στη δεύτερη περίπτωση καταστρέφουν τη ρίζα ολοκληρωτικά σχηματίζοντας ουλώδη ιστό. Η πρώτη περίπτωση σχετίζεται συχνά με διαταραχές του θυρεοειδούς ενώ στη δεύτερη περίπτωση έχουμε διαταραχές σε επίπεδο μιτοχονδρίων των κυττάρων και υπάρχουν νέες θεραπείες που στοχεύουν σε αυτό ακριβώς. Όλες οι περιπτώσεις επηρεάζονται από τη διατροφή και αγγείωση του κρανίου αλλά υπάρχουν και μορφές τριχόπτωσης που καθορίζονται από τη διατροφή ή τη λήψη κάποιων φαρμάκων ή ακόμα και το σοκ από κάποια άλλη ασθένεια, όπως για παράδειγμα η Τελογενής τριχορροή/αλωπεκία. Στην πιο συχνή μορφή τριχόπτωσης δε, στην ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία έχουμε ακόμα περισσότερους παράγοντες. Στην περίπτωση αυτή παίζει ρόλο σε ένα βαθμό η κληρονομικότητα, ενώ υπάρχει και μια μικροφλεγμονή στη ρίζα. Παράλληλα είναι καθοριστική η δράση κάποιων ανδρογόνων και έτσι σιγά σιγά προκαλείται εκφυλισμός και σμίκρυνση της τρίχας. Από εκεί που έχουμε μια δυνατή και εύρωστη τρίχα καταλήγουμε σε ένα χνούδι! Φυσικά και σε αυτή την περίπτωση παίζει ρόλο η διατροφή και η αγγείωση του δέρματος του κρανίου.
Ουλωτική Αλωπεκία – Διάγνωση
Στις ουλωτικές αλωπεκίες (π.χ. στο θυλακικό λειχήνα) οι ρίζες των τριχών καταστρέφονται και είναι καθοριστικό να μπει σωστά η διάγνωση από την αρχή και να γίνει η κατάλληλη θεραπεία πριν καταστραφούν ανεπανόρθωτα οι τρίχες και γίνει ουλή. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει και βιοψία δέρματος.
Μη ουλωτική Αλωπεκία - Διάγνωση
Στις μη ουλωτικές αλωπεκίες ανήκουν η γυροειδής αλωπεκία που συνήθως έχει καλή πρόγνωση με μια κατάλληλη θεραπεία και βέβαια η ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία (η κλασική φαλάκρα) που είναι μια εκφυλιστική πολυπαραγοντική νόσος.
Ανδρογενετικού Τύπου Αλωπεκία
Στην ανδρογενετικού τύπου αλωπεκία ο στόχος μιας συντηρητικής αντιμετώπισης είναι ουσιαστικά η καθυστέρηση της αραίωσης. Με τη σωστή και συνεπή, από την πλευρά του ασθενούς, θεραπεία τα αποτελέσματα μπορούν να είναι θεαματικά εφόσον δεν καθυστερήσει η έναρξη της αγωγής. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει σύντομη θεραπεία που θα γίνει μια φορά και θα κρατήσει για πάντα. Η χειρουργική αντιμετώπιση με μεταμόσχευση μαλλιών μπορεί να έχει πραγματικά εξαιρετικά αποτελέσματα, αλλά μια συντήρηση τουλάχιστον των γύρω - μη μεταμοσχευμένων τριχών θα είναι απαραίτητη, αλλιώς θα χρειαστεί πιθανή δεύτερη μεταμόσχευση στο μέλλον.
Μέθοδοι Θεραπείας
Υπάρχουν πλέον πολλές μέθοδοι θεραπείας για την τριχόπτωση, η επιλογή των οποίων καθορίζεται από τη διάγνωση του συγκεκριμένου αίτιου που την προκαλεί. Επιγραμματικά, οι θεραπείες σε πρώτο στάδιο αντιμετωπίζουν την οποία φλεγμονή υπάρχει στο τριχοθυλάκιο, ώστε να αναστραφεί η καταστροφή, εκφύλιση ή απλά το 'μπλοκάρισμα' που προκαλείται. Αυτές οι θεραπείες τις περισσότερες φορές έχουν να κάνουν με λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων από το στόμα. Μια άλλη κατηγορία θεραπειών έχει να κάνει με την αντιμετώπιση ορμονικών διαταραχών ή απλά ορμονών που δρουν αρνητικά στην τριχοφυΐα. Στη συνέχεια έχουμε τοπικές αγωγές, όπως η χρήση μινοξιδίλης, πάντα σε συνδυασμό με συγκεκριμένα συμπληρώματα διατροφής στοχευμένα για την ενδυνάμωση της τριχοφυΐας. Παράλληλα, επιλέγουμε ένα σαμπουάν που να ταιριάζει στο εκάστοτε περιστατικό και να βοηθά στα αποτελέσματα.
Τέλος, έχουμε θεραπευτικά πρωτόκολλα που εφαρμόζουμε στο ιατρείο, είτε με την εν τω βάθει εβδομαδιαία χορήγηση μινοξιδίλης είτε με τη χρήση αυτόλογου πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια. Στην τελευταία περίπτωση, λαμβάνουμε μια μικρή ποσότητα αίματος από τον ασθενή και μετά από ειδική επεξεργασία που γίνεται στο χώρο μας από ειδικό βιολόγο καταλήγουμε σε ένα συμπύκνωμα αιμοπεταλίων. Τα αιμοπετάλια παράγουν αυξητικούς παράγοντες οι οποίοι προάγουν την κολλαγονογένεση και ενδυναμώνουν τα τριχοθυλάκια, αναστρέφοντας την τριχόπτωση, παχαίνοντας τις τρίχες και σε έναν βαθμό οδηγώντας στην επανέκφυσή τους.